συνδιατέμνω

ΜΑ

(κυρίως το παθ.) συνδιατέμνομαι

διαχωρίζομαι μαζί ή ταυτόχρονα με κάτι άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + διατέμνω «χωρίζω, διχοτομώ»].